بررسی اثر پی پرین بر غلظت بزاقی کافئین در داوطلبین سالم

سابقه و هدف: پی پرین آلکالوئید اصلی piper nigrum (فلفل سیاه) فعالیت آنزیم های میکروزومال کبدی را تغییر می دهد. پروب کافئین برای تعیین فعالیت آنزیم CYP1A2 استفاده می شود. آنزیم CYP1A2 از آنزیم های مهم در متابولیسم داروها می باشد که بیش از 13 درصد سیتوکروم های کبدی را تشکیل می دهد. این مطالعه به نقش احتمالی پیش مداوای پی پرین در غلظت کافئین می پردازد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت Cross over در 20 داوطلب سالم (10 زن و 10 مرد) و در قالب دو گروه پلاسبو و پی پرین قبل از کافئین انجام شد. پس از ثبت اطلاعات فردی (شامل سن، جنس، قد، وزن)، پی پرین به صورت خوراکی با دوز mg15 طی سه روز متوالی تجویز شد و در روز چهارم پس از گرفتن نمونه بزاق اولیه، mg50 کافئین در یک نوشیدنی به افراد داده شد و در زمان های 5/0، 5/2 و 5 ساعت پس از مصرف کافئین، نمونه های بزاق تهیه شد و غلظت کافئین موجود در آن با استفاده از دستگاه HPLC (ستون C8، فاز متحرک متانول (40%) و آب (60%)، دتکتور UV با طول موج حداکثر 210 نانومتر و سرعت جریان مایع ml ? min8/0) اندازه گیری شد. داده های مربوط به غلظت در افراد شرکت کننده در مطالعه با استفاده از نرم افزار P-Pharm تحلیل شدند. پارامترهای کینتیکی شامل کلیرانس، حجم انتشار، نیمه عمر در دو گروه مقایسه شدند. (3N201209239271: IRCT). یافته ها: محدوده سنی شرکت کنندگان بین 19 تا 23 سال و محدوده وزن بدن بین 45 تا 120 کیلوگرم و میانگین و انحراف معیار BMI، 69/4±71/24 بود. نیمه عمر کافئین در گروه پی پرین 42/1±59/3 و در گروه پلاسبو 74/0±39/4 و کلیرانس در گروه پی پرین 76/8±17/20 و در گروه پلاسبو 86/1±94/14 بود. همچنین ثابت سرعت حذف در گروه پی پرین 09/0±22/0 و در گروه پلاسبو 03/0±16/0 به دست آمد. اختلاف بین تمامی پارامترهای کینتیکی به جز حجم ظاهری انتشار معنی دار بوده است (05/0pنتیجه گیری: با توجه به یافته ها، می توان گفت، که پی پرین متابولیسم کافئین را که عمدتا به وسیله CYP1A2 انجام می شود، تشدید می کند.